بسم الله الرحمن الرحیم...
سلام ...
نمونه ظنزهای تاریخی شهرگلشن موسیه باد
دوتا از پسرهای یکی ازخانواده های
سرشناس شهرگلشن میرن به کوه های
اطراف گلشن عسل در بیارن!
زنبورهای نگهبان کندوی عسل که از نیت
این دوتا برادر خبردار میشنرئیس
زنبورهای نگهبان کندو
را از جریان امر آگاه میکنن
رئیس زنبورهای نگهبان میگه:
هر وقت رسیدند به درب کندو
منو خبرکنید!
یکی از پسرهای کدخدا بی خبر از نقشه
زنبورها به برادرش میگه : من طناب
را به خودم بستم توهم اون سرطناب
را شل کن که برم پایین !
همینکه پسرکدخدا میرسه به
یک متری درب
کندوی عسل یه نگاهی به طرف
پایین میکنه که می بینه زنبورها پیش
دستی کردن و به سر
طناب که یه کمی پایین تره چسبیدن و
دارن میاند بالا اول پیش خودش فکر
میکنه و میگه حتما یه صدتا زنبور
بیشتر نیستند که - آخه یه فکری
براشون میکنم بهتره اول یه کم بالاتر
برم که بهم نرسن!
ولی همینکه بالاتر میره میبینه
زنبورها گروه گروه طناب را گرفتن
و دارن میان بالا!
اینجاست که پسرکدخدا صداش
در میاد و داد میزنه آهای برادر!
طناب را بکش بالا
زود باش تا طنابمونو جمع کنیم و فرار کنیم
اصلا ما عسل نخواستیم کی را باید ببینیم!
عجب گرفتاری شدیما اومدیم یه خورده
عسل در بیاریم !
تازه جونمون را هم بایس بزارم روش!